Pandemi sırasında ekonomimizdeki zayıflıklar her zamankinden daha belirgin hale geldi: Avrupalılar ambalaj atıklarının, özellikle de plastik ambalajların neden olduğu çevre sorunlarının daha fazla farkına varırken, Avrupa'da özellikle plastik ambalajların büyük bir kısmı, önleme çabaları kapsamında hâlâ kullanılıyor. Coronavirüsün yayılması ve mutasyonları.Bu, Avrupa'nın üretim ve tüketim sistemlerinin hâlâ sürdürülebilir olmadığını ve özellikle plastik endüstrisinin, yenilenebilir hammaddelerden elde edilen plastiklerin çok daha akıllıca kullanılmasını ve daha iyi yeniden kullanılmasını sağlamanın yollarını bulması gerektiğini söyleyen Avrupa Çevre Ajansı'na (AÇA) göre böyle. ve daha etkili bir şekilde geri dönüştürülebilir.Beşikten beşiğe ilkesi, atık yönetiminden nasıl uzaklaşabileceğimizi tanımlar.

Avrupa'da ve diğer sanayileşmiş ülkelerde iş dünyası genellikle doğrusal bir süreçtir: beşikten mezara.Doğadan kaynak alıyoruz ve onlardan kullanılan ve tüketilen ürünler üretiyoruz.Daha sonra yıpranmış ve onarılamaz olduğunu düşündüğümüz eşyaları atıyoruz, böylece dağlar kadar atık yaratıyoruz.Bundaki faktörlerden biri, sahip olduğumuzdan çok daha fazlasını tükettiğimiz doğal kaynaklara olan takdir eksikliğimizdir.Avrupa ekonomisi yıllardır doğal kaynakları ithal etmek zorunda kaldı ve bu nedenle onlara bağımlı hale geliyor; bu da öngörülebilir gelecekte tam olarak bu kaynaklar için rekabet ederken kıtayı dezavantajlı duruma sokabilir.

Bir de Avrupa sınırları içerisinde uzun süredir baş edemediğimiz atıklara dikkatsizce muamele etmemiz var.Avrupa Parlamentosu'na göre, enerji geri kazanımı (termal enerjinin yakılarak geri kazanılması), plastik atıkların bertaraf edilmesinde en çok kullanılan yöntem olup, bunu çöp depolama takip etmektedir.Gerçek geri dönüşüm oranları ülkeden ülkeye farklılık gösterse de, tüm plastik atıkların %30'u geri dönüşüm için toplanıyor.Geri dönüşüm için toplanan plastiğin yarısı işlenmek üzere AB dışındaki ülkelere ihraç ediliyor.Özetle, israf sürekli olarak devam etmez.

Doğrusal ekonomi yerine döngüsel: Beşikten mezara değil, beşikten beşiğe

Ancak ekonomimizin sürekli ilerlemesini sağlamanın bir yolu var: Beşikten beşiğe malzeme döngüsü ilkesi israfı ortadan kaldırır.C2C ekonomisindeki tüm malzemeler kapalı (biyolojik ve teknik) döngülerden geçer.Alman proses mühendisi ve kimyager Michael Braungart, C2C konseptini ortaya attı.Bunun bize, çevre koruma teknolojisinin kullanımını içeren günümüzün çevre koruma yaklaşımından uzaklaşıp ürün yeniliğine doğru giden bir plan sağladığına inanıyor.Avrupa Birliği (AB), Avrupa Yeşil Anlaşması'nın merkezi bir parçası olan ve diğer şeylerin yanı sıra sürdürülebilirlik zincirinin en üst noktası olan ürün tasarımına yönelik hedefleri belirleyen Döngüsel Ekonomi Eylem Planı ile tam olarak bu hedefi takip ediyor.

Gelecekte C2C konseptinin çevre dostu ilkelerine uygun olarak tüketim mallarını kullanacak ama tüketmeyeceğiz.Bunlar, tüketicilerin yükünü ortadan kaldırarak bunların bertaraf edilmesinden sorumlu olacak olan üreticinin mülkiyetinde kalacaktı.Aynı zamanda üreticiler, kapalı teknik döngüleri içerisinde değişen koşullara uygun olarak ürünlerini sürekli olarak optimize etme yükümlülüğü altında olacaklardır.Michael Braungart'a göre, malların maddi veya entelektüel değerlerini düşürmeden tekrar tekrar geri dönüştürülmesi mümkün olmalı. 

Michael Braungart, tüketim mallarının mümkün olduğu kadar doğal bir şekilde üretilmesi ve böylece her an gübreye dönüştürülebilmesi çağrısında bulundu. 

C2C ile artık geri dönüştürülemeyen ürün diye bir şey kalmayacaktı. 

Ambalaj israfını önlemek için ambalajı yeniden düşünmeliyiz

AB Eylem Planı, ambalaj atıklarının önlenmesi de dahil olmak üzere bir dizi alana odaklanıyor.Avrupa Komisyonu'na göre ambalajlamada kullanılan malzeme miktarı sürekli artıyor.2017 yılında bu rakam AB'de yaşayan kişi başına 173 kg idi.Eylem Planına göre, 2030 yılına kadar AB pazarına sunulan tüm ambalajların ekonomik açıdan uygun bir şekilde yeniden kullanılması veya geri dönüştürülmesinin mümkün olması gerekecek.

Bunun gerçekleşmesi için aşağıdaki sorunların çözülmesi gerekecektir: Mevcut ambalajların yeniden kullanılması ve geri dönüştürülmesi zordur.Özellikle içecek kartonları gibi kompozit olarak adlandırılan malzemeleri tek bir kullanımdan sonra selüloz, alüminyum folyo ve plastik folyo elemanlarına ayırmak büyük çaba gerektirir: önce kağıdın folyodan ayrılması gerekir ve bu işlem çok fazla su tüketir.Bu durumda kağıttan yalnızca yumurta kartonları gibi düşük kaliteli ambalajlar üretilebilir.Alüminyum ve plastik, çimento endüstrisinde enerji üretimi ve kalite iyileştirme amacıyla kullanılabilir.

C2C ekonomisi için çevre dostu ambalaj 

Ancak C2C STK'sına göre bu tür geri dönüşüm, beşikten beşiğe kullanım anlamına gelmiyor ve ambalajı tamamen yeniden düşünmenin zamanı geldi.

Çevre dostu ambalajlamada malzemelerin doğası dikkate alınmalıdır.Bireysel bileşenlerin, kullanımdan sonra döngüler halinde dolaşabilmeleri için ayrılmalarının kolay olması gerekir.Bu, bunların geri dönüşüm süreci için modüler ve kolayca ayrılabilir olması veya tek bir malzemeden yapılmış olması gerektiği anlamına gelir.Veya biyolojik olarak parçalanabilen kağıt ve mürekkepten üretilerek biyolojik döngüye uygun olarak tasarlanmaları gerekir.Temel olarak malzemelerin (plastikler, kağıt hamuru, mürekkep ve katkı maddeleri) kesin olarak tanımlanmış, sağlam ve yüksek kalitede olması ve gıdaya, insanlara veya ekosisteme geçebilecek herhangi bir toksin içermemesi gerekiyor.

Beşikten beşiğe ekonomiye yönelik bir planımız var.Artık adım adım takip etmemiz gerekiyor.

İnternet kaynaklarından kopyalama